Η Κριμαϊκή Χερσόνησος (ρωσικά: Крымский полуостров, ουκρανικά: Кримський півострів, ταταρικά κριμαίας: Qırım yarımadası), που είναι απλώς γνωστή ως Κριμαία, είναι μια χερσόνησος στην βόρεια πλευρά της Μαύρης Θάλασσας, η οποία περικυκλώνεται σχεδόν αποκλειστικά από θάλασσα. Η χερσόνησος τοποθετείται, επίσης, πλησίον της νότιας Ουκρανίας με την οποία συνδέεται εδαφικά.
Η Κριμαία, που στην αρχαιότητα και το μεσαίωνα, ήταν γνωστή ως Ταυρική Χερσόνησος ή Ταυρίδα (Ταυρίς), αποτέλεσε σημείο πολλών πολιτισμών, με πιο σημαντικούς από αυτούς που πέρασαν από εκεί τους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς Έλληνες, τους Τούρκους (Οθωμανούς), ενώ πολλές φορές υπήρξε σημείο διεκδίκησης για τους Σκύθες, τους Γότθους, τους Βούλγαρους, τους Ούνους, τους Χαζάρους, τους Μογγόλους και άλλους νομαδικούς λαούς.
Η χερσόνησος της Κριμαίας και οι γύρω περιοχές αποτέλεσαν μέρος του Χανάτου της Κριμαίας, ενός Οθωμανικού προτεκτοράτου, από τον 15ο ως το 18ο αιώνα, όταν και αποκτήθηκαν από την Ρωσική Αυτοκρατορία το 1783. Ως μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η Κριμαία, απέκτησε ξανά το Ελληνικό όνομα Ταυρίδα. Η ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης, στις αρχές του 20ου αιώνα αποφάσισε να δώσει ξανά το όνομα στην περιοχή Κριμαία, ενώ το 1954 αποφάσισε να το προσαρτήσει από τη Ρωσική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία στην Ουκρανική. Το 1991, με την κατάρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η περιοχή παρέμεινε στα Ουκρανικά εδάφη, ως Αυτόνομη Δημοκρατίας της Κριμαίας, ενώ η Σεβαστούπολη, το κύριο λιμάνι της χερσονήσου, απέκτησε και αυτό ένα ειδικό καθεστώς αυτονομίας.
Το 2014 οι πολίτες της Κριμαίας επέλεξαν με δημοψήφισμα σε πλειοψηφία την ένωση της περιοχής τους με την Ρωσική Ομοσπονδία, κάτι που πραγματοποιήθηκε από την Ρωσία, χωρίς όμως να έχει και την αναγνώριση από τους διεθνείς παράγοντες. Η ενσωμάτωση της Κριμαίας από τη Ρωσία προκάλεσε μια τεράστια κρίση, καθώς πολλές περιοχές της Ανατολικής και Νότιας Ουκρανίας, ως Ρωσόφωνες στην πλειοψηφία τους, θέλησαν και αυτές να ενταχτούν στην Ρωσία.